Een aantal weekjes geskipped aangezien de programmatie niet bijster veel verandering toonde. Twee keer Sean Connery in de bioscoop begin november: "Zhe neim of zhe Rowsh" is al aan z'n 47ste week bezig, nu in Odeon 4, dus met andere woorden "aan het uitbollen" en in Ciné Rubens wordt Brian De Palma's The Untouchables vertoond. De perfecte zaal om de scope van De Palma's visie eer aan te doen. Een meester in het opbouwen van set-pieces, het optimale gebruik van architectuur (check in deze film zijn ode aan de trappenhuis-sekwens van Battleship Potemkin), fantastisch camerawerk en een kippevelbezorgende soundtrack. In The Untouchables kan ik de anderzijds irritant egotrippende Kevin Costner nog redelijk verdragen, maar dit heeft alles te maken met het tegengewicht dat El sympatico Sean Connery brengt. Memorabele quote uit de film: "You wanna know how to get Capone? They pull a knife, you pull a gun. He sends one of yours to the hospital, you send one of his to the morgue. *That's* the *Chicago* way!"
Taylor Hackford's La Bamba werd in Ciné Sinjoor vertoond, het waargebeurde verhaal van Ritchie Valens, één van de zoons in een uitgeweken Mexicaanse familie die door zijn onmiskenbare talent als songschrijver zijn familie uit de armoede wist te redden. Tot groot ongenoegen van zijn lager aan wal geraakte broer. Valens zou op 17-jarige leeftijd vroegtijdig aan zijn einde komen bij een vliegtuigongeluk, samen met Buddy Holly en The Big Bopper. Het enige wat aan te merken valt op deze anderzijds geslaagde muzikale biopic is dat Lou Diamond Philips in 1987 al te oud was om een 17-jarige Mexicaanse jongen te spelen. Dàt en het feit dat hij itt tot de echte Valens een veel te fotogeniek smoeltje had. Volledige film op YT te vinden.
Spaceballs is Mel Brooks' "humoristische" visie op het Star Wars fenomeen. Buiten enkele spitsvondige sightgags ("Comb the desert") en woordspelingen vond ik hier niks om mee te lachen. Nu nog steeds niet... Idioot and not in a good way.
Robocop in Metro II. Pure awesomeness. The cast, look, pacing, music, costumes, gore, gags, aaaargh!
Paul Verhoeven is een ongelofelijke regisseur die zelfs nu nog steeds keer op keer classics produceert. Buiten misschien Starship troopers en Hollow man gerekend, not so classic. Maar sinds Verhoeven terug is gekeerd naar Nederland, heeft hij blijkbaar nieuwe inspiratie opgedaan en heeft hij met Zwartboek een uitermate knappe WWII film aan zijn palmares toegevoegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten