Begin November 1987

Een aantal weekjes geskipped aangezien de programmatie niet bijster veel verandering toonde. Twee keer Sean Connery in de bioscoop begin november: "Zhe neim of zhe Rowsh" is al aan z'n 47ste week bezig, nu in Odeon 4, dus met andere woorden "aan het uitbollen" en in Ciné Rubens wordt Brian De Palma's The Untouchables vertoond. De perfecte zaal om de scope van De Palma's visie eer aan te doen. Een meester in het opbouwen van set-pieces, het optimale gebruik van architectuur (check in deze film zijn ode aan de trappenhuis-sekwens van Battleship Potemkin), fantastisch camerawerk en een kippevelbezorgende soundtrack. In The Untouchables kan ik de anderzijds irritant egotrippende Kevin Costner nog redelijk verdragen, maar dit heeft alles te maken met het tegengewicht dat El sympatico Sean Connery brengt. Memorabele quote uit de film: "You wanna know how to get Capone? They pull a knife, you pull a gun. He sends one of yours to the hospital, you send one of his to the morgue. *That's* the *Chicago* way!"

Taylor Hackford's La Bamba werd in Ciné Sinjoor vertoond, het waargebeurde verhaal van Ritchie Valens, één van de zoons in een uitgeweken Mexicaanse familie die door zijn onmiskenbare talent als songschrijver zijn familie uit de armoede wist te redden. Tot groot ongenoegen van zijn lager aan wal geraakte broer. Valens zou op 17-jarige leeftijd vroegtijdig aan zijn einde komen bij een vliegtuigongeluk, samen met Buddy Holly en The Big Bopper. Het enige wat aan te merken valt op deze anderzijds geslaagde muzikale biopic is dat Lou Diamond Philips in 1987 al te oud was om een 17-jarige Mexicaanse jongen te spelen. Dàt en het feit dat hij itt tot de echte Valens een veel te fotogeniek smoeltje had. Volledige film op YT te vinden.

Spaceballs is Mel Brooks' "humoristische" visie op het Star Wars fenomeen. Buiten enkele spitsvondige sightgags ("Comb the desert") en woordspelingen vond ik hier niks om mee te lachen. Nu nog steeds niet... Idioot and not in a good way.

Robocop in Metro II. Pure awesomeness. The cast, look, pacing, music, costumes, gore, gags, aaaargh!
Paul Verhoeven is een ongelofelijke regisseur die zelfs nu nog steeds keer op keer classics produceert. Buiten misschien Starship troopers en Hollow man gerekend, not so classic. Maar sinds Verhoeven terug is gekeerd naar Nederland, heeft hij blijkbaar nieuwe inspiratie opgedaan en heeft hij met Zwartboek een uitermate knappe WWII film aan zijn palmares toegevoegd.

Oktober 1987

Ik heb altijd een zwak gehad voor Bond theme songs, The living daylights van A-ha niet uitgezonderd. License to kill, A view to a kill, zelfs For your eyes only worden niet onterecht nog steeds op de radio gedraaid.

In 1987 nam Timothy Dalton voor de eerste keer de rol van ultieme superspion over van de oudgedienden Sean Connery en Roger Moore. Dalton deed het zeker niet slecht aangezien hij de inherente Englishness en charme heeft om een overtuigende 007 neer te zetten, maar het verhaaltje van TLD was allesbehalve memorabel. License to kill van twee jaar later had een consistentere verhaallijn én betere bad guys in de vorm van Robert Davi en een héél jonge Benicio del Toro. En ook al ben ik fan van Jeroen Krabbé als acteur, in TLD neem je hem nooit serieus als evil mastermind. Mijns insziens kan Krabbé alleen overtuigend "nen Hollander" spelen (zie Paul Verhoeven's De vierde man als je 'm te pakken krijgt). In Ciné Rex dus, The living daylights, Bond 15. 

Who's that girl werd in de grote zaal van Ciné Quellin gedraaid en het bracht me een heel duidelijke les bij: ga nooit naar een film kijken "omdat er niks anders draait wat je nog niet gezien hebt". Wàt Madonna Louise Ciccone wou uitbeelden in deze ramp is me nog steeds onduidelijk, but I'll give it a shot. Het personage is een mix tussen een wannabe Marilyn Monroe en een mongoloïde Betty Boop, met een stem als nagels op een schoolbord en de uitstraling van een door de hond volgescheten huisslof. Wat Griffin Dunne, een anders zeer getalenteerd acteur, in dit onding kwam doen is me een raadsel. Wil je iemand een bekentenis ontfutselen stel ik voor deze drol "A clockwork orange"-gewijs te draaien."After that he'll tell you if he wears ladies underwear". Gruwelijk. Én integraal te bekijken op YT. Enjoy.

Beide zalen van Ciné Metro druk bezocht. In zaal 1 werd The witches of Eastwick gedraaid met Jack Nicholson en drie seksie heksen in de vorm van Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon en in mindere mate seksie in mijn opinie, Cher. Nicholson speelt een personage dat op z'n lijf geschreven staat, maar dat doet hij vrijwel altijd. Favoriete quote: "I'm just your average horny little devil". Een heerlijke film met een totaal OTT einde. En door nu de trailer te herbekijken besef ik me dat de gedeclameerde "Hokus Pokus" op de 1.20 mark in 1992 gebruikt is geweest in een vrij bekend Housenummer. Vraag me af of ze daar Sabam hebben voor moeten betalen...

De track in question :

In Ciné Metro II nog een dikke blockbuster nl. Predator met Ahnold Schvarzenegger. Metro II was met zijn "in your face" zaalindeling, net als voor Evil dead II, hier de perfecte zaal voor. Een overdaad aan firepower, explosies, afgerukte ledematen en de immer coole Arnie. 100% actiepulp. Een vrij oninteressante making of via YT gevonden.

En als ik me niet vergis ben ik in Ambassades club 2 gaan kijken naar Take it easy (in Frankrijk gereleased onder de naam "On se calme et on boit frais à Saint-Tropez") van Max Pecas. Ik had reeds gehoord van de films van Pecas en mijn puberende zelf had op een bepaald ogenblik nood aan een softseks-fix. Had moeten beseffen dat als er een film niet expliciet 18+ gekwoteerd was, er ook daadwerkelijk niks te zien zou zijn. Het bleek om een flutkomedietje te gaan dat zich afspeelde aan de Côte d'azur met hoogstens een aantal deernes in monokini. De volledige 72 minuten ongein zijn toch niet te vinden op YT zeker?...

De week van 11 september 1987

Heel bizar dat mn scanner dit in twee verschillende tinten rood inscant terwijl de voorkant en achterkant van de A.U.B. exact dezelfde kleur hebben. Soit. Je zult het misschien niet merken op de scan, maar vanaf deze uitgave hadden de makers van de flyer (want dat is het eigenlijk toch) beslist om van het gebruikelijke drieluik een vierluik te maken. Misschien met oog op de reklame die er stelselmatig meer en meer in ging kruipen.

In Cine Rex werd "Good morning, Babilonia/Babylon" getoond. Heel bizar dat dit in deze zaal moest gebeuren want deze film was absoluut geen publiekstrekker, ondanks dat het een film was over de glorificatie van het medium cinema. Geregisseerd door de broers Taviani en met als bekendste acteurs Vincent Spano en Greta Scacchi, ging deze over twee broers die in de jaren 20 van de vorige eeuw naar Amerika emigreren om werk te vinden in de boomende filmindustrie. Niet gezien, deze film, buiten enkele fragmenten op YT, maar de scope van deze film paste volgens mij beter in een zaal als Cine Rubens.

Wel gezien : "The American way" (in de US "Riders on the storm"), een totaal van de pot gerukte film over een groep Vietnamveteranen die vanuit een kramakkelijk vliegtuig via TV-piraterij de mensen op het vaste land een geweten willen schoppen. Dennis Hopper was volop aan het afkicken van zijn talrijke verslavingen en deze film kan min of meer beschouwd worden als het ultieme excorsisme van zijn Easy Rider persona. Hoewel hij nadien wel in Flashback een soortgelijke hippie-rebel zou spelen en in zijn verdere carrière volop zou blijven refereren naar het gedachtengoed van de sixties. Kort na "The American way" zou Hopper terug volop een bankable acteur worden na het succes van "Blue Velvet". Zoals gezegd, een bizarre film die 3 prijzen zou wegkapen op het Filmfestival van Avoriaz terwijl er nochthans geen enkele vorm van fantastiek of horror in terug te vinden is. De film is integraal, maar niet in topkwaliteit terug te vinden op YT.

En een heel ge(s)laagde review kun je hier vinden :

De Grand guignol-komedie was ín, in de jaren 80. Films als o.a. Re-animator en Return of the living dead bewezen dat als je OTT horror mixt met slapstick je een gegarandeerde hit aan je handen hebt. Niets nieuws voor regisseur Sam Raimi, die met zijn eerste Evil dead al de grens in het gore-genre wist te verleggen. Met zijn sequel moest hij gedacht hebben "let's crank it up a notch" en de notch werd vervolgens op 11 gezet. Met een immense grijns op m'n gezicht kocht ik mijn ticket voor Metro II. Wist die kassierster veel dat ik bijna 3 jaar te jong was om binnen te mogen. Met dezelfde grijns stapte ik twee uur nadien terug buiten... Evil dead II was een rollercoaster-ride, niet alleen omwille van het beweeglijke camerawerk, maar ook om de hilarische acteerprestatie van Raimi-regular Bruce Campbell. Kettingzagen worden in het rond geslingerd, oogballen vliegen in het rond, ... De ultieme kick voor een teenage gorehound. De volledige film is, in redelijke HD, te vinden op YT : http://youtu.be/yl1nRZHREXw

De trailer hier :

Eind augustus - begin september 1987

RIP Tony Scott. Deze zeer getalenteerde regisseur verliet ons eerder dit jaar, maar laat een resem films na die steeds onmiskenbaar van zijn hand komen. Hij mocht dan wel diegene zijn die als eerste actiesekwensen met een (té) beweeglijke camera in beeld bracht, met alle koppijn vandien, maar hij was ook de regisseur die als geen andere gebruik maakte van licht, kleur en schaduw. Noem het de MTV-stijl van regisseren, maar in de jaren 80 was deze vormgeving nieuw, fris en fancy. Fris en fancy was ook zijn vervolg op de Blockbuster Beverly hills cop, een sequel minstens zo entertainend als het origineel. Opnieuw wordt Beverly Hills in beeld gebracht als de speelplaats van de Amerikaanse High society en weer worden Rosewood en Taggart door bad-ass, foul-mouth cop Foley op sleeptouw genomen om een zaak op te lossen. But this time, it's personal.

80's cutie pie Shelley Long werd gekoppeld aan een wel heel irritante Bette Midler in Martin Brest's Outrageous Fortune . Twee extreme persoonlijkheden die een mysterie oplossen en op het einde vriendjes worden was toen al tig keer gebruikt geweest als leidraad voor een film en hier met wisselende resultaten. Het personage van Midler zó uitermate ordinair en grofgebekt dat het bij momenten een zure appel is om in te bijten. De hele film is (in stukken weliswaar) te bekijken op YT.

Nog te bekijken : Walter Hill's "Extreme prejudice". Michael Ironside én William Forsythe als bad guys? Kàn dit slecht zijn? 

3e week van augustus

Niet echt veel verandering in de derde week van Augustus, buiten het feit dat het vorige keer aangehaalde "Plaisirs des femmes" met Stefania Sandrelli en "I'll do anything for a buck" Ben Cross nu omgedoopt is tot "The Lie". Alsof dàt het volk ineens met hordes naar de zaal zou lokken.

Eindelijk eens géén Police Academy-film in Cine Rex, deze heeft na bijna twee maanden plaats moeten maken voor de yuppenkomedie "The secret of my success". Michael J Fox speelt hierin een hoogopgeleide boerenjongen die het wil maken op Wall street, maar niet de kans krijgt van zijn superieuren en dan maar een binnenweg zoekt door het aannemen van een alter ego. So far, so cliché. Heel de boel ontaardt in een typische big budget boulevardkomedie. Complete film te bekijken op YT.

Tweede nieuwkomer die week was Project X met Ferris Beuller, euhmmm...Matthew Broderick. Door deze film te herbekijken is het me opgevallen dat Broderick eigenlijk keer op keer hetzelfde typetje neerzet: Ferris Beuller als dierenactivist, Beuller in het leger, Beuller bij de maffia,... Pas veel later zou Broderick opgroeien tot een meer volwaardig acteur cf. The road to Wellville.

Augustus 1987

Het valt me nu pas op dat tegen augustus 1987 Cine Capitole al opgedoekt was. Aangezien deze zaal patent had op al wat enigszins cinematisch dubieus was, zij het gruwelijke horror of perverse seks, viel mijne frank nu pas aangezien het Stefania Sandrelli-vehikel "Plaisirs de femmes" (originele titel "L'attenzione) in Vendôme draaide en niet in voorgenoemde zaal. Persoonlijk had ik door het bekijken van Tinto Brass' La Chiave meteen genoeg van Sandrelli's lillend vlees, maar blijkbaar was hier een markt voor...

Nog een rariteit was King Kong Lives geproduced door Dino De Laurentiis. Uit IMDB : "This film is listed among the 100 Most Enjoyably Bad Movies Ever Made in "The official Razzie movie guide". Een fantastisch knullige film die integraal via YT te bekijken is.

Op naar de films welke wél bekeken zijn in die week. Je kon niet naast Leathal Weapon kijken in die periode aangezien deze overal geprezen werd als een van dé films van 1987. En inderdaad, LW zou in de loop der jaren meer dan 5 maal zijn kostprijs terugverdienen en staat als 5e best verdienende film van 1987 geschreven in best grossing list. LW is nog steeds een dijk van een film, mijns insziens een van de beste actiefilms van de jaren 80 en het bewijs dat de buddy-cop film een van de meest geslaagde franchises is die de eighties voortbracht. Ultracoole trailer ook.

Nog een van mijn all time favorites is Jonathan Demme's Something Wild. Ik herkende op 13-jarige leeftijd al meteen de male fantasy van als clean cut middle management kerel ontvoerd te worden door een stoute meid en door haar als seksspeeltje te worden gebruikt. Dit is tevens dé rol die op het lijf van Melanie Griffith geschreven is. Eigenlijk de énige rol die ze telkens opnieuw speelt, maar soit... Jeff Daniels + Melanie Griffith + Ray Liotta + geniale soundtrack samengesteld door David Byrne = kan onmogelijk slecht zijn. Meteen de LP in OPUS1 gekocht, later de cd, de VHS en de DVD. Bij deze, alle andere merch is welkom ;-)

And whaddaya know, de volledige film is op YT te vinden zeker...

In Brabo werd Nightmare on Elm street 3 vertoond, een franchise die ik vooral vanaf toen devoot ben gaan volgen aangezien ik net te jong was om bij de vorige episodes binnen te mogen. Nadien heb ik natuurlijk wel deel 1 en 2 op VHS bekeken, maar een big budget horrorfilm op het grote scherm zien is natuurlijk iets helemaal anders. Vanaf 1987 begon ik ook het BIFFF in Brussel te bezoeken en hier zou ik een aantal jaren nadien ook Robert Englund "in't echt" ontmoeten. Nicest guy you'll ever meet.

In cine Tijl werd nog een horrorfilm gedraaid, zij het een met een budget waarmee zelfs de catering van NOES3 nog niet betaald kon worden. Street trash is goor, maar in zijn eigen recht een cult classic. Een film over daklozen die zich wagen aan een goedje een heel pak sterker dan moonshine. Met de nodige gevolgen.
De volledige film op YT, maar wees bij deze gewaarschuwd...

Deze heb ik trouwens niet gezien in Cine Tijl, maar tijdens de "Dag van de Griezelfilm" in Cine Calypso. Deze stond als double bill met The Kiss met Joanna Pakula. Al bij al geen slecht filmpje, een kruising tussen The Hidden en Angel heart.

Juli 1987

Juli 1987 was buiten de maand van de familiefilm ook de maand van de re-run : An officer and a gentleman, Mary Poppins, The meaning of life, Temple of doom, The woman in red, The terminator begot... Ik vraag me toch af wat de beweegreden hierachter was. Puur financiëel of was er echt vraag naar? Pas op, het zijn allemaal wel publiekstrekkers, re-runs of niet.

Toch nog enkele nieuwe releases die week, waaronder de nieuwe in de onverwoestbare Police Academy-reeks : Police Academy 4, citizens on patrol. Wederom negentig minuten flauwe, puberale pipi-kaka humor. Een feest dus, voor iemand van 13 jaar en andere, nog minder kritische geesten... En trouwens de "doorbraak" van niemand minder dan Sharon Stone, hoewel het nog tot 1990 zou duren eer ze met Total Recall pas echt bij het grote publiek bekend zou worden.

Tweede nieuwe film in die periode was The three amigos van John Landis met comedy-iconen Chevy Chase, Martin Short en Steve Martin. Minder pipi-kaka maar zeker niet minder idiote humor. Op zich best een geslaagde komedie, maar het helpt als je enigszins van westerns houdt. Heel bizar was de manier waarop Excelsior-films de première organiseerde: geen gasten, aangezien de cast en de regisseur veel te duur zouden zijn geweest om over te vliegen, maar meer een Mexicaans catering-feestje. Patsofilm geeft meer info :

Verlof gehad...

... maar nieuwe update s00n!

Hier alvast een voorsmaakje: 

3e week van juni 1987

Het was het einde van het schooljaar en ik herinner me dat onze leerkracht/klastitularis ons voorstelde met z'n allen een film te gaan bekijken in "het Stad". Ik werd, als jonge filmfanaat, aangesteld de filmkeuze te maken. Egoïst dat ik ben, duwde ik hen de richting in van de enige film die ik die week nog niet gezien had. Iets waar ik tot het eind van mijn dagen spijt van zal hebben.

Little shop of horrors is een musical. Zegt genoeg denk ik. Zeker geen voer voor een groep 12-13 jarige jongens. Ellen Greene horen praten (laat staan "zingen") heeft ongeveer hetzelfde effect als nagels op een schoolbord. Iets waar we nét vanaf wilden zijn eigenlijk. De rest van de cast, Rick Moranis, Steve Martin en Bill Murray zijn natuurlijk altijd okee, maar eigenlijk hoopte ik dat het horror-element het van de camp zou winnen en zodoende er nog appeal zou zijn voor jonge adolescenten. Niet dus. En het was mijn schuld... Ik had ze beter naar Amazing stories genomen. Maar die had ik de week ervoor al gezien.

Zegt genoeg denk ik. Jak.

Amazing stories was inderdaad iets helemaal anders, een typische Spielberg productie waarin spanning, suspense en heldhaftigheid hoogtij vierden. Net zoals de eerste drie Indiana Jones-films eigenlijk. Neen, ik rep geen woord over de Crystal Skull-abominatie. Voor mijn part is alles wat Shia Lebeuf aanraakt (ik heb zelfs moeite zijn naam over mijn keyboard te krijgen) eersteklas drek vanaf de pre-productie. Maar goed, Amazing stories was eigenlijk één lange pilot voor een Twilight zone-achtige televisiereeks, met minder griezel maar met meer actie. Ik onthield hiervan het meeste de sekwens met Christopher Lloyd als gruwelijk tirannieke leerkracht. Spijtig genoeg is nergens op YT een volledige aflevering te vinden van de reeks.

N.B. : De rees zou het uiteindelijk maar twee seizoenen rekken wegens tegenvallende kijkcijfers.

Enkele films die ik nog steeds zou willen zien van deze week :

"Over the top" lijkt me een typisch "good guy wins against all odds" geval. Typecasting anyone?

"The Chain" waarvan enkel een paar reviews van te vinden zijn. Maakt het er alleen interessanter op.
http://www.film4.com/reviews/1984/the-chain

"Personal services", een film die in première was gegaan tijdens het 2e festival van de Britse film een aantal weken voorheen. Met de immer geniale Julie Walters. Ook al een moeilijk te vinden item.

Begin Mei 1987 - een snelle blog

Even een snelle blog tussendoor. Drukke dag voor de boeg. Het is al effe geleden, dus here we go :

Om jullie volledig in de tijdsgeest te dompelen, aan de overkant wordt in Ciné Sinjoor de vorige keer besproken The Golden Child getoond. The fourth protocol is de publiekstrekker in Cine Rex, misschien een goed idee met het huidige succes van Tinker, Tailor deze nog eens op te diepen.

Eigenlijk alleen Black widow met Debra Winger en Theresa Russell gezien die week. In retrospect een typische chick thriller, maar het is de eerste film die de enigmatische Russell in de kijker zetten voor me. Het begin van een haat/liefde verhouding welke enkele jaren zou duren. Ik weet nog steeds niet of ik ze moet bewonderen of haten. Black Widow was ook van interesse omdat Dennis Hopper er een kleine rol in speelde. Hopper was voor mij, vooral na "My science project", een acteur om naar uit te kijken.

Wat me ook nog is bijgebleven van die periode waren de trailers die telkens voor elke film getoond werden. Ik heb bijvoorbeeld nooit begrepen waarom in de trailer voor "Half moon street" de titel met opgaande inflectie uitgesproken werd. Nu wel dus...

http://www.artistdirect.com/video/half-moon-street/52736

Trailer was raar genoeg niet te vinden op YT.