Maart was altijd een fijne maand in de jaren 80, want er was niet alleen het BIFFF in Brussel maar ook zelfs een heus Antwerps filmfestival! "Hoe gowwe da schraaive?" Toen was er nog budget voor allerhande interessante culturele manifestaties, nu pompt Joke Str*ntvliege liever geld in Vlaanderen Muziekland, Kristof en Milc Inc. Maar dit is geen politieke blog, verre van, dus ik probeer me enigszins in te houden. We houden het gezellig...
Het waren de weken waarin Flodder de headlines haalde met een première in niet één of twee, maar alle drie de zalen van het Century center. Voor zo ver ik weet een unicum in de Antwerpse filmhistorie.
Volgens mij moet er niet veel meer verteld worden over de Flodders, buiten het feit dat het "3-sequels syndroom" hier weer van toepassing is (zie Crocodile Dundee). Door de sequels én een tv-reeks zoals vele franchises oneindig uitgemolken. Maar vrijwel niemand kan zeggen dat hij/zij Flodder nog nooit gezien heeft.
Een komedie van een heel ander slag was Lévy et Goliath van Gérard Oury. Alles wat ook maar voor komisch effect kon zorgen werd hier op een hoopje gesmeten : Hassidische Joden, karikaturale gangters, diamantsmokkel, drag queens, homoseksualiteit en magische cocaïne.
De setting van het eerste kwartier van de film is de diamantwijk van Antwerpen, dus zeker eens het bekijken waard, moest deze film niet zo verdomd moeilijk zijn om terug te vinden. Voor de rest, een geschifte slapstick-komedie die een beetje probeert de Rabbi Jacob van de jaren 80 te zijn. Rabbi Jacob + La cage aux folles om meer precies te zijn.
Toch liever deze film dan "L'assiciation des malfaiteurs" die in Cine Ambassades draaide. Een saaie draak die de harde zitjes van de zaal alleen maar nog onconfortabeler maakte.
Nog te bekijken : Where the river runs black, een soort van enfant sauvage verhaal blijkbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten