Eerst een beetje geschiedenis : Als men in 1973 al van 3 cinemaschermen in eenzelfde complex sprak, was dit al een "multiplex". Een gat in de markt dus. In 1986 wordt Calypso niet alleen overgenomen door de beruchte Superclub-keten, maar worden er vernieuwingen gemaakt aan alle zalen én worden twee cinemazalen aan het Astridplein erbij gehaald om aan een mooi totaal van 5 schermen te komen. Die twee nieuwe zalen aan de Antwerpse Zoo worden omgedoopt tot ... Calypso ZOO. En dan is er nog een hele nageschiedenis met Erik Kloeck.
Uit de Flickr-page http://www.flickr.com/photos/truusbobjantoo/ heb ik volgende korte historie gehaald : "Calypso was opened in 1973 in a building which previously housed the Crosly-Trocadéro (1920). It had three screens with 70mm. The cinema was the first multiplex in Antwerp and was set up by Dutch cinema entrepreneur Piet Meerburg and Erich Emmer, challenging the cinema monopoly of Georges Heylen. In 1986 Calypso was taken over by video renting chain Superclub, who also took over Cinema Royale and split these screens up in two more Calypso cinema auditoria, called Calypso Zoo. When Superclub got into trouble, the Calypso cinemas were sold to Cartoons owner Eric Kloeck. When the Rex concern of Heylen went bankrupt in 1993, Kloeck had a monopoly in Antwerp with Calypso, Century (the former cinemas Tijl, Wapper and Brabo), and Cartoons. When the first megaplex opened in the outskirts of Antwerp (Metropolis), Kloeck closed Century and sold Calypso to Gaumont, who were then building their own megaplex on the territory of the former cinemas Rex, Metro and Ambassades. In 2000 Gaumont sold their Antwerp cinemas to UGC, while Calypso closed. It was rebuilt in 2002-3 and now houses a bank, with a fastfood on the ground floor."
This about sums it up...
Het doel van deze blog is nog steeds de ervaring terug op te roepen van de zalen zelf en Cinema Calypso heeft altijd een zeer bijzondere uitstraling gehad in mijn opinie. Een typisch strakke, Hollandse vormgeving met toch een gezellig tintje door de alomtegenwoordige bruine tapis plain.
Bij het opdiepen van documentatie heb ik een reeks bijlagen gevonden van Gazet van Antwerpen naar aanleiding van het honderdjarig bestaan van de cinema. Natuurlijk was het onmogelijk om iets in te scannen dat de grootte heeft van een blad gazet maar ik heb het segmentje over Calypso er uit kunnen halen.
Via de blog van Alfons Van Camp (http://blog.seniorennet.be/alfonsvc/archief.php?ID=166134) heb ik nog een betere foto gevonden van de gevel.
Dubbele (driedubbele?) deuren aan weerskanten van de ticketbalie en uiterst rechts het uitstalraam met de foto's en affiches van de films die vertoond werden. Bij het binnenkomen was het eerste wat opviel "bruin". Alles was voor zover ik me kon herinneren bruin. In de hal binnengekomen had je links nog een uitstalraam met foto's en affiches en recht voor je de kleine snoep- en drankenbalie. Uiterst rechts de trap naar Calypso 3, naast de trap de dubbele deur om naar Calypso 2 af te dalen en rechtdoor was de ellenlange trap die naar Calypso 1 leidde. Calypso 3 was van deze zalen voor mij persoonlijk de gezelligste. Ik heb er met veel plezier de Chevy Chase-vehikels verslonden en de zaal ademde een cosy sfeertje uit. In Calypso 2 heb ik de rumoerigste cinemagangers meegemaakt en Calypso 1, laten we zeggen dat ik nooit heb gesnapt dat er zoveel zetels nodig waren voor zo'n pietluttig schermpje. Wel een memorabel moment in zaal 1 was het gehuil en gebleit dat werkelijk overal in de zaal weerklonk bij de vertoning van E.T. Als kleine snotter kon ik er niet bij dat iedereen zich zo kon laten meeslepen door iets wat op een doek geprojecteerd werd. En dan nog op zo'n KLEIN doek! Laatste film die ik ooit in Calypso zag zal waarschijnlijk Alan Rudolph's "Mrs Parker & the vicious circle zijn.
Calypso 2 met de soms zeer verraderlijke afdaling hier rechts in beeld.
Calypso 1. En u begrijpt wat ik bedoel met mijn beschrijving. Helemaal onbegrijpbaar waren de rijen zetels helemaal achteraan naast de projectiecabine. Waarschijnlijk gereserveerd voor het publiek dat niet zo zeer voor de film kwam, maar eerder geen hotelkamer kon permitteren.
Nog een ding wat me is bijgebleven waren die typische psychedelische motiefjes op de muren. In afwachting tot de film begon heb ik me meermaals op vergaapt... De belichting in zaal 1 was te luttel om het programmablaadje te kunnen ontcijferen.
Ondanks alle negatief klinkende commentaar heb ik niets als goeie herinneringen aan de Calypso-zalen. En zeker over Calypso Zoo. Bijna elke film die ik daar heb bekeken leek voor mij alleen geprojecteerd te worden aangezien ik bijna iedere keer de ENIGE kijker in de zaal was. Heel bevreemdend soms, vooral als men iets als "The quiet earth" ging bekijken, een film over een "last man on earth".
Spijtig dat ik nergens op het net dat aankondigingsfilmpje van Calypso vind. Bij het begin van elke vertoning had je een korte animatie van het Calypso-logo vergezeld van een typisch 70's rock/disco-riedeltje.
Speaking of riedeltjes, ik herinner me net dat de clip voor The sound of C van Confetti's gedraaid werd pal op het kruispunt van de Keyserlei en de Quellinstraat. Blijkbaar stonden Moonwalker, The beast of war en Betrayed toen op de programmatie bij Calypso. Op 1.31 zie je duidelijk de pancartes.
Dat is nog zoiets, die drie vierkante borden met afgeronde hoeken waarop de films per zaal werden aangekondigd domineerden zeker het zicht op dit kruispunt.
Welke films herinner ik me gezien te hebben in Calypso? From the top of my head een lijstje...
En meteen ook die heerlijke soundtrack aangeschaft...
En dan zitten we nog maar aan 1987... Meer over de films van Ciné Calypso in een volgende blog.
