donderdag 14 februari 2013

Flashback naar 1985 part 4



Prizzi's Honor ging in Cine Rex in première. Let wel, de H in Honor wordt niet uitgesproken, in tegenstelling tot wat onze vriendelijke presentator ons hieronder meermaals wil wijsmaken. 



Het is in ieder geval een eeuwigheid geleden dat ik Prizzi's Honor gezien heb. Ik had hem vroeger op VHS, getaped van een BRT-uitzending en de dingen die ik vooral van de film heb onthouden zijn, in no particular order : the wonderful William Hickey, Jack Nicolson doet een Marlon Brando met een mond vol padding and why I still don't know, maffia, familie, verraad, Kathleen Turner, death. Zeker geen slechte film, doch voor de lijzige sfeer waarin de film baadt zou ik nu geen geduld meer hebben. 



Back to the future is voor mijn part nog steeds een van de meest geslaagde films van de jaren 80. Een eerlijke, frisse film voor de hele familie dan nog, iets wat eerlijk gezegd moeilijk te vinden is heden ten dage. Tegenwoordig lijkt het alsof achter elke familie-georiënteerde film een gigantische merchandising-machine zit, waardoor elke credibility verloren gaat. Niet dat BTTF op dat punt zo onschuldig was, aangezien Marty McFly rond 1985 zowel Pepsi als Nike op de Amerikaanse teevee kwam aanprijzen.
Maar goed, er zullen nog weinig mensen zijn die de film nog niet hebben gezien. Net als PROFS zou ik 'm op enkele weken in de periode 85-86 zo'n drie keer in de cinema gaan bekijken. En natuurlijk nadien nog ettelijke keren op teevee, VHS, dvd en nu blu ray. Mij zul je nooit horen zeggen dat vooruitgang een schone zaak is, dan zou ik volledig het idee rond deze blog teniet doen, maar het is toch een voordeel als filmfan dat je op dvd en blu ray een karrevracht aan bijkomende info kunt krijgen rond je favoriete film(s). Zo ook dus op de blu van BTTF waarop je volgende info vindt :


Ook een van de beste Soundtracks ever...

 

Michael Cimino heeft me eerlijk gezegd nooit kunnen bekoren als regisseur. En dit heeft niets te maken met mijn groeiend gebrek aan geduld, maar eerder aan Cimino's pacing. Hij weet zeker het meeste uit zijn locatie en mise-en-scène te halen, wat hij met zijn New Yorkse Chinatown hier zonder twijfel ook doet, maar zover ik me herinner was dit ondanks zijn onderwerp een harteloos geheel. Ook de personages zijn zo uitermate antipathiek dat het je weinig kan schelen wat ermee gebeurt. Nee, geef me dan maar Angel Heart van een paar jaar later, waarin Mickey Rourke nogmaals de private eye speelt maar dan in een film die van de eerste tot de laatste seconde aan je lijf blijft plakken.


Er heerste persies een ware softsex-explosie in die laatste week van 1985 want zowel in Cine Vendome als in Cine Savoy waren er producties geprogrammeerd waar je als min 18-jarige snaak alleen maar van kon dromen. Supergirls in3D ofte Supergirls for love is een softsekskomedie geregisseerd door een zekere Walter Molitor/Amato Bozelli, een man die afgaand op zijn IMDB-cv de ene na de andere vunzige film op zijn geweten heeft. Ik kan me alleen maar de taferelen inbeelden die zich in Vendome afspeelden tijdens deze film. Kerels met rood-groene 3D brilletjes op hun smoel en hun broek rond de enkels. The mind boggles...
Die geschichte der puppen had dan weer als alternetieve titels Taifun der zartlichkeit of The story of the dolls. Een verhaaltje over een naief Fillipijns meisje dat haar kans waagt in de wereld van de adult entertainment. Wat me hier vooral frappeert is dat de hoofdactrice in kwestie er zo jong en onschuldig uitziet. Pure sexploitation dus. Meer info voor de geinteresseerden: http://bamboogodsandbionicboys.blogspot.be/2009/03/story-of-dolls-1984.html


Van Friday the 13th: a new beginning herinner ik me vooral de artwork van de VHS-cover. Eigenlijk herinner ik me levendig de covers van alle episodes van de franchise aangezien het deze waren die me telkens verwelkomden bij het bezoek aan de horrorhoek van Videoland Gallifortlei. My God, de tijd die ik daar versleten heb... Maar dat is een ander verhaal. Een leuke making of gevonden over de film.


Nog te zien : The honorary consul met Richard Gere en Michael Caine. Ik zie niet dat deze voor de Amerikaanse markt werd omgedoopt als Beyond the limit. Waarschijnlijk om vragen als "Wha's a consul?" te vermijden...

Rambo : first blood 2 heb ik inderdaad nog niet gezien. Ook al werd deze bij de vhs release zo goed als door de strot van de consument geramd... Aanrader?


Silverado. Een schande. Ik weet het. Kasdan, die cast,...

Volgende keer neem ik de Calypso-zalen nog eens onder de loep. Ik heb hieromtrent nog fijne documentatie gevonden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten