Filmfestival Antwerpen 1987

 
Verhuizen betekent wegsmijten wat je niet meer nodig hebt, maar ook dingen terugvinden die interessant kunnen zijn voor deze blog. Knack geeft elk jaar als extra bijlage de programmatie van het Filmfestival van Gent en in de jaren '80 publiceerden ze ook die van het Festival van Antwerpen. Bij het doornemen van die programmatie valt het weeral op dat zoveel films na een screening op zulk festival nadien vrijwel onmogelijk terug te vinden zijn, in welke vorm dan ook. Even snel doorlopen? Graag!

Het geschifte Gothic van de al even wacko Ken Russell ging tijdens het FFA in Première en niet onopgemerkt aangezien een van de meer aantrekkelijke protagonisten voor de gelegenheid was afgezakt naar Metro II. Hieronder zien jullie deze Myriam Cyr alsook Keith Gordon, een andere opmerkelijke gast van het FFA.

Het Australische Malcolm met Colin Friels werd ooit in België op VHS uitgebracht, met een spuuglelijke hoes als ik me goed herinner. Weet er iemand toevallig van wie de muziek is die in de trailer wordt gebruikt?

My Friend Ivan Lapshin ziet er een typische oer-Russische film uit. Nooit van gehoord, noch teruggezien.

Andrei Tarkovsky kan met recht een van de grote Russische regisseurs genoemd worden. Ik kan eerlijk zeggen dat ik veel óver zijn films heb gelezen, maar nog nooit de moed heb kunnen opbrengen er effectief een te zien. Zelfs Soderberg's remake van Solaris héb ik wel op dvd, maar nog nooit bekeken. Offret/the sacrifice is een Zweedse film door hem geregisseerd en deze is alleen met Spaanse ondertiteling terug te vinden op YT.

Wel heb ik een interessante making-of van Offret op YT gevonden. Met Engelse ondertiteling.

Over Salò kunnen we kort zijn, om de docu te citeren die op de special edition dvd staat van deze klassieker: "Er is een vóór en er is een ná Salo." De eerste keer dat ik Saló zag was ik amper 14 en verliet ik de zaal halverwege. Dit was in de Passage 44 tijdens het Festival du Film Fantastique en aangezien er geen interessante film draaide op het festival die dag, waagde ik mn kans in de cinefiele bioscoop aan de overkant. Ik had er een aantal dagen daarvoor de cult classic Dr Caligari van Stephen Sayadian gezien en ik dacht "Laat ik mezelf nog eens verrassen..." Ik heb op YT een making of van Saló gevonden...

She's gotta have it betekende de doorbraak voor Spike Lee, een film die zich, lowbudgetgewijs, afspeelt in zo goed als één enkele locatie nl een appartement in New York waar een jonge, aantrekkelijke African-American vrouw zich het hof laat maken door 3 dawgs. Niet veel beeldmateriaal te vinden op YT...

Het debuut van Mark romanek, de regisseur van o.a. One hour photo en ettelijke virtuoze muziekvideos, heette Static en had o.a. bovenvermelde Keith Gordon en Amanda Plummer als hoofdacteurs. Gordon was dus ook op bezoek in Antwerpen en hield na de voorstelling een Q & A met het publiek. Nu was dit de allereerste keer ooit dat ik de mogelijkheid kreeg een echte Hollywood-acteur een vraag te stellen. Ik had daarvoor reeds Christine gezien, dus ik wist al wie Gordon was, en met het schaamrood op de wangen stond ik tijdens de Q & A recht uit m'n stoel (ook omdat niemand anders de kans greep, lamzakken) en vroeg "Did anything peculiar happen during the making of the film?". Aangezien Static ook een redelijk weirde film was, verwachtte ik uitzinnige verhalen zoals haunted sets of dergelijke, maar neen, buiten enkele mensen die tijdens het filmen van de climax van het verhaal door de warmte buiten westen raakten was er niet echt iets raars, neen... Ook goed, ik had het toch maar effe gedaan. Ook al wist ik door het bonken in mijn hoofd enkele seconden even niet meer waar ik was, ik had toch maar effe aan een echte filmacteur op mijn 13e een redelijk coherente en relevante vraag gesteld. De film zelf is en blijft ook een van mijn all time favorites, alleen al door het originele concept (jongeman vindt een tv uit die beelden uitzendt vanuit de hemel) en het feit dat als openingsmuziek "This is the day" van The The gebruikt wordt. Static is een cultjuweeltje en spijtig genoeg totaal onvindbaar op welk medium dan ook...

Met de VHS van Alan Rudolph's Trouble in Mind smeten ze in de jaren 80 dan weer naar uwe kop... Deze heb ik nog steeds niet willen zien vooral omdat ik niet zo'n fan ben van Rudolph's regie, noch van de trage, uneventful* verhalen die hij verfilmt. Misschien buiten Choose me en Mrs Parker gerekend, maar zelfs dan zijn Rudolph's film dikwijls een taak om uit te zitten. There, I said it. * Le mot juste.

Aangezien ik hier al een drietal uurtjes aan deze paar films heb gezeten laat ik het aan jullie over om de rest van de programmatie door te spitten. Dus uiteindelijk door mezelf gezien en gekwoteerd op maximum 4:

- The album of Martin Scorsese ****
- Are we winning mommy? *
- Choose me ***
- Custody ***
- La Historia Official **
- Parting glances ***
- Gothic ***
- Salo ****
- Static ****

 Het lukte me niet om alles mooi alfabetisch te posten, but you get the point...